Τετάρτη, 23 Οκτωβρίου 2013 15:18

Με λαμπρότητα τα εγκαίνια του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

Με λαμπρότητα τα εγκαίνια του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

Με κάθε επισημότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια και του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ, η γιορτή επαναλειτουργίας του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Ο κ. Μιχαλολιάκος, προσέφερε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον Πρωθυπουργό, ένα ασημένιο γραμματόσημο που απεικονίζει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από την ειδική κυκλοφορία των Ελληνικών  Ταχυδρομείων, για την επαναλειτουργία του Δημοτικού Θεατρου.

Σε μια φαντασμαγορική τελετή, που ξετυλίχθηκαν 118 χρόνια ιστορίας του θεάτρου και με την παράσταση: «Δρόμοι του Πειραιά»  του Φωκά Ευαγγελινού, με πλειάδα καλλιτεχνών, με τη Φιλαρμονική του Δήμου και την μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού,  αλλά και με τα παιδιά του Ωδείου Τερψιθέας, ο Πειραιάς υποδέχθηκε την επαναλειτουργία του ναού της τέχνης, του συμβόλου του πολιτισμού της πόλης, που τόσα χρόνια στερήθηκε.

Σήμερα 2η ημέρα  των εγκαινίων, η σοπράνο Τζίνα Φωτεινοπούλου με τη συνοδεία της Μαρίας Νεοφυτίδου στο πιάνο θα ερμηνεύσει αγαπημένες άριες του λυρικού ρεπερτορίου και θα λειτουργήσει έκθεση φωτογραφίας.

Ο Δήμαρχος κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος, μετά τον αγιασμό που τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιά κκ Σεραφείμ, μιλώντας για την νέα εποχή που εισέρχεται το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τόνισε:

«Εξοχότατε κύριε πρόεδρε, Καλωσήρθατε στον Πειραιά στο εθνικό μας λιμάνι. Στο μεγαλύτερο  και ασφαλέστερο λιμάνι της Μεσογείου και της Ευρώπης. Καλωσήρθατε στη μεγάλη μας γιορτή για την επαναλειτουργία του Δημοτικού μας Θεάτρου.
Η παρουσία σας εδώ  όπως και του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, του προέδρου της Βουλής, αρχηγών και εκπροσώπων κομμάτων, υπουργών, βουλευτών, της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ανθρώπων της αυτοδιοίκησης,  της ναυτιλίας, της οικονομίας, των γραμμάτων, των τεχνών και των  ΜΜΕ, στην πιο σημαντική  στιγμή για την πόλη μας των τελευταίων δεκαετιών, σηματοδοτεί και συμβολίζει την εθνική εμβέλεια και σημασία του Δημοτικού μας Θεάτρου. Ο Πειραιάς, η Ελλάδα ολόκληρη επαναποκτούν τον ναό της Τέχνης και του Πολιτισμού που τόσο στερηθήκαμε. Ο Πειραιάς από σήμερα βγαίνει από το πολιτιστικό τέλμα  δεκαετιών και ξαναγίνεται εκτός από δύναμη και κέντρο ναυτοσύνης, πρωτοπόρος στον πολιτισμό και οδηγός στην ανάπτυξη. Φίλες και φίλοι, αγαπητοί καλεσμένοι,
Ζητώ συγγνώμη από τις πολλές χιλιάδες που ήθελαν να είναι εδώ και δεν μπορούσαν.
Από σας που ενδεχομένως, η θέση που κάθεστε  δεν είναι αυτή που  θα αναλογούσε με βάση την θέση και την προσφορά σας.
Οι φιλοδοξίες μας για αυτό το Θέατρο είναι πολύ μεγάλες.
Όπως πολύ μεγάλες είναι οι δυνατότητες του  πειραϊκού λαού και των Ελλήνων.
Φτάνει να πιστέψουμε στους εαυτούς μας όπως πίστεψαν και οι άνθρωποι που μας κληροδότησαν αυτό το μοναδικό αρχιτεκτονικό στολίδι.
Χωρίς ΕΣΠΑ, χωρίς ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Όμως πίστεψαν οι δήμαρχοι εκείνης της εποχής του 1895  και όπως και οι 27000 πρώτοι κάτοικοι  του Πειραιά, στην μνήμη των οποίων  κλίνω το γόνυ  εκ μέρους του Πειραϊκού λαού  γιατί πίστεψαν στο όνειρο και το έκαναν πράξη.
 Όπως το ίδιο όραμα σχεδίασε και αποτύπωσε ο αρχιτέκτονας Γιάννης Λαζαρίμος που  δυστυχώς ακόμη δεν αναγνωρίστηκε όσο έπρεπε και άξιζε σε αντίθεση με ξένους συναδέλφους του.
Οι Πειραιώτες εκείνης της εποχής και οι δήμαρχοί τους  συνειδητοποίησαν ότι η πραγματική  πρόοδος και η αληθινή ευημερία είναι απόλυτα συνυφασμένη με τον Πολιτισμό....

...Θέλω να ευχαριστήσω όσους συνέβαλλαν αποφασιστικά να φτάσουμε στη σημερινή μέρα. Τους προκατόχους μου και κυρίως το Χρήστο Αγραπίδη αλλά και τον Παναγιώτη Φασούλα, οι οποίοι  πρόσφεραν πολύ περισσότερα από ότι εγώ.
Θέλω όμως να τονίσω με έμφαση ότι ποτέ ο Πειραϊκός λαός δεν εγκατέλειψε το όνειρό του για την επαναλειτουργία του Δημοτικού Θεάτρου συνδυασμένο  με υψηλή ποιότητα παραγωγής πολιτισμού.
Και φυσικά τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά γιατί πίστεψε ότι το όραμα του πειραϊκού λαού  μπορεί  να γίνει πραγματικότητα προτού γίνει πρωθυπουργός. Τον θυμάμαι βουλευτής εγώ Πειραιά ,  Υπουργός Πολιτισμού ο Αντώνης Σαμαράς να λύνει  τότε το γόρδιο δεσμό που είχε μπλοκάρει τα έργα απελευθερώνοντας τις απαραίτητες χρηματοδοτήσεις.
Σήμερα ως πρωθυπουργός με  τη γενναία απόφασή του έκανε  εφικτό αυτό που ζούμε σήμερα.
Με αυτή του τη στάση ο Αντώνης Σαμαράς αποδεικνύει ότι ο Πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια αλλά σεβασμός στο ιστορικό  παρελθόν μας και ταυτόχρονα καθήκον και επένδυση. Είναι επένδυση για ένα καλύτερο αύριο.
Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, κύριε πρωθυπουργέ  να είστε βέβαιοι ότι το Δημοτικό Θέατρο
θα λειτουργήσει  ως πολλαπλασιαστής ισχύος για τον Πολιτισμό μας.Θα γίνει πόλος έλξης για τον Πειραιά και την Ελλάδα. Γιατί το Δημοτικό μας θέατρο δεν θα καλύπτει μόνο τις πολιτιστικές ανάγκες των Πειραιωτών αλλά και όλων των Ελλήνων.  Θα  απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες και στους επισκέπτες της Ελλάδας.
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για την πατρίδα μας θα συμβάλλει αποφασιστικά μαζί με τα άλλα έργα που εκτελούνται, δημοπρατούνται ή σχεδιάζονται στη  αναγέννηση και τη δημιουργία του νέου Πειραιά. Το οφείλουμε  στους πολίτες και στον Πολιτισμό μας.
Σας ευχαριστώ Και παρακαλώ τον πρωθυπουργό να ανέβει στο βήμα.»
Στην συνέχεια, μίλησε ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς:
«Κύριε Πρόεδρε, Σεβασμιότατε, αγαπητέ Βασίλη, κύριοι συνάδελφοι, κύριε Αρχηγέ, κύριοι Αρχηγοί,
Είναι το Δημοτικό θέατρο, πράγματι, ένα στολίδι και είναι αυτή η συλλογική συγκίνηση που έχουμε απόψε ένα πολυσήμαντο γεγονός.
Είναι ένα στολίδι του καθηγητή Λαζαρίμου, σε μία πόλη που – όπως είπε ο Δήμαρχος – ήταν τότε μόνο με 27.000 κατοίκους και σήμερα είναι μια μεγαλούπολη πολύβουη, το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, το πιο σημαντικό στην Ευρώπη, που έχει απόψε με τη δική σας παρουσία, εδώ, την τιμητική του…
Η επαναλειτουργία του Δημοτικού Θεάτρου είναι λαμπρό παράδειγμα, συνέπειας και συνέχειας! Σε μια χώρα που έχει ανάγκη από συνέχεια και από συνέπεια...Είναι το κορυφαίο ελληνικό θεατρικό κτίριο του 19ου αιώνα, που σώζεται όσο άριστα σώζεται αυτό εδώ. Είναι ιερός τόπος θεατρικής έκφρασης, σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας και υποκριτικής, μεγάλων προσωπικοτήτων. Εδώ σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Γκίκας Μπινιάρης, ο Στέφανος Νικολαΐδης και ο Μιχάλης Κουνελάκης.
Εδώ έπαιξε ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Γιάννης Πρινέας, ο Ζάχος Θάνος, ο Αδαμάντιος Λεμός, ο Απόστολος Αυδής, ο Φωτόπουλος, ο Διαμαντόπουλος, ο Τραϊφόρος και ο Παπαμιχαήλ.
Αλλά και σε χρόνια δύσκολα, η Δημοτική Βιβλιοθήκη και η Δημοτική Πινακοθήκη του Πειραιά, εδώ, στο Δημοτικό Θέατρο βρήκαν στέγη και προστασία.
Είναι κομμάτι επομένως, λαμπρό, από την Ιστορία της πόλης. Είναι κομμάτι λαμπρό από την ιστορία της χώρας μας. Και τώρα πια δεν είναι ερείπιο! Είναι όρθιο, έτοιμο να συνεχίσει την ιστορία του, έτοιμο να γράψει νέες σελίδες...
Κι αυτός είναι, αν θέλετε, ο βαρύς συμβολισμός του έργου: Μια χώρα δεν πάει μπροστά σβήνοντας την Ιστορία της, αλλά αναδεικνύοντας και συνεχίζοντας τα καλύτερα από την Ιστορία της. Δεν πάει μπροστά αφήνοντας το παρελθόν της να ερειπώνεται, αλλά αναδεικνύοντάς της το δικαίωμα να το έχει ως εφαλτήριο για το μέλλον. Μια χώρα δεν προχωρά ξεχνώντας την παράδοσή της, αλλά τιμώντας και συνεχίζοντας τις καλύτερες παραδόσεις της.
Μια χώρα είναι οι άνθρωποι και η Ιστορία της. Και πάει μπροστά όταν οι άνθρωποι γίνονται δημιουργικοί, μπροστά σε αυτό το δικαίωμα της ζωής να γίνουν δημιουργικοί, πάει και η χώρα μπροστά. Γιατί είναι οι άνθρωποι που εμπνέονται από την Ιστορία της και τη συνεχίζουν.
Χαιρετίζω, λοιπόν, σήμερα όλους αυτούς που πρέπει να τους σκεφτούμε συλλογικά. Γιατί εμπνεύστηκαν από το ιστορικό και συμβολικό φορτίο του Δημοτικού Θεάτρου, όλους αυτούς που μόχθησαν, από το 2008 ιδιαίτερα μέχρι σήμερα, αλλά και οι προηγούμενοι όλοι, ιδιαίτερα οι Δήμαρχοι, για να δοθεί ξανά αυτό το αριστούργημα στον λαό του Πειραιά. Μιλάω για τους αρχιτέκτονες, τους πολιτικούς μηχανικούς, τους ειδικούς αποκατάστασης, κι όλους τους τεχνικούς, γιατί χάρη σε αυτούς, σήμερα μπορούμε να μοιραστούμε όλοι εμείς, τη χαρά και την αγάπη αντικρίζοντας αυτό το αισθητικά όμορφο, αλλά και κοινωνικά χρήσιμο κτίριο.
Σε δύσκολες στιγμές ένας λαός σώζεται από τον εαυτό του. Από το πείσμα του, από την έμπνευσή του, από το όραμά του για καλύτερο αύριο και από την πίστη στον εαυτό του. Το έργο αυτό τα συμβολίζει όλα!
Το δημοτικό θέατρο Πειραιά είναι σύμβολο μιας πόλης που ξαναγεννιέται. Επιτρέψτε μου να πω μιας χώρας που ξαναγεννιέται, ενός λαού που στέκεται ξανά στα πόδια του, που δεν το βάζει κάτω, που μετατρέπει τα ερείπια σε μνημεία ομορφιάς, που μετατρέπει τα χαλάσματα σε νέα έμπνευση δημιουργίας. Ενός, δηλαδή, λαού που πιστεύει στον εαυτό του!
Και τέτοιος λαός, για μιαν ακόμα φορά αποδεικνύουμε ότι είμαστε εμείς, οι Έλληνες!
Σας ευχαριστώ».

Διαβάστηκε 2064 φορές Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 23 Οκτωβρίου 2013 15:43

Δημοφιλή Άρθρα

Ακούστε εδώ το ραδιόφωνο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ"

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων